Huussie, boompie, biessie.
Het lek of Hannalore en Brian het al hielemaole veur mekare hebt.
Het dreumhuus op het plattelaand veur hetzölfde geld as zij vrogger in Utrecht mar een hokkerig tweikaomerflattie huurden.
Een tuuntie mit wat erebezen en een kröppie sla, een kattie en wat kieppies um huus te scharreln.
Zij waren oflopen veurjaor vief jaor bij mekare en nog altied smoorverliefd.
Toch wringt der argens wat, een butenstaonder hef dat gien iens in de gaten.

Wat ik zegge, Brian hef der ok gien idee van.
Ja, hij mist de kroeggies an de olde grachte en het nachten deurhalen mit zien beste maoten. Het kneuterige dorpscafe en de jaorlijkse feestweke kan het gemis an reuring bij lange nao niet vergoeilijken. Een paor weekenden in ’t jaor is Brian daorumme op tjak mit de alde kameraoden.

Hannalore had nooit zo’n hechte vriendinnengroep had, was as kiend altied al wat op heurzölf. Het was dan ok heufdzakelijk heur dreum um dit kleine woonboerderijgie te kopen. De eerste jaoren van verbouwen vleugen umme, ok deur het lange daogen buffeln. De leefruumtes bint zo goed as klaor, ok de logeerkamer is keurig inricht: een standaard Ikea bedde mit bijpassend nachtkassie, laampie, dekbedhoessie, kussenties en meer van zuks spul. De schoonolders hebt der al meermaolen gebruuk van maakt, ok heur zussies bint al iens een nachie blieven slaopen.

Beiden hebt goed betaalde banen, een auto van de baos, meuglijkheden veur thuuswarken en flexibele warktieden. Nee, de meleur zit um daorin ok niet.
‘Niks te klaogen’, zol de olde buurman zeggen.

Wat dan toch dat onderboek gevuul bij Hannalore is? Zölf kan zij het niet onder woorden brengen, niet veur heurzölf en niet naor aandern toe, ok Brian wil zij der niet mee vermeuien. Net as de katte um de hiete brij hen dreeit, zo tobt zij al maonden rond. Intied net doen of alles koek en ei is.
Net nog even wat harder deurdoen um mar niet na te deinken.
Ja, dit stel hef alles op de rails en de sneltrein dendert deur.

_{gepubliceerd in Roet, winter 2022-23}